اخبار و مقالات | تاریخچه مانتو در جهان

تاریخچه مانتو در جهان

يکشنبه 1399/01/17 تعداد بازدید : 2615
مطالبی آموزنده در مورد پیدایش مانتو

تاریخچه مانتو در جهان

 

برای آشنایی با تاریخچه مانتو در جهان ابتدا بهتر است ریشه لغوی کلمه " مانتو" را بررسی کنیم. مانتو یا mantea در زبان فرانسوی به پوششی گفته می شود که همانند روپوشی بلند بر روی سایر لباس ها می پوشند. در واقع این واژه از معنی "کت" مشتق شده است و در زمان های دور به خیاطی های زنانه دوز، "مانتودوز" نیز گفته میشد.

در گذشته محل تولید پارچه های گران قیمت در اروپا، شهری در ایتالیا به نام montua بود که برای دوختن نخستین مانتوهای تولید شده در جهان از پارچه های ابریشمی گران قیمت این شهر استفاده می کردند و برخی معتقدند دلیل استفاده از کلمه "مانتو" برای این نوع از پوشش می تواند نام این شهر باشد.

نخستین مدل مانتو در جهان

شاید برایتان جالب باشد که بدانید مانتو برای نخستین بار در قرن هفدهم میلادی توسط زنان اروپایی پوشیده شده است. اما بسیار متفاوت تر از مانتوهای امروزی بوده است.

در واقع مانتویی که زنان اروپایی برای اولین بار استفاده کردند، به شکل پیراهنی گشاد و بلند بود که سرآستین اغلب آنها چین دار بود و رودامنی دنباله داری نیز روی لباس استفاده میشد که هنگام راه رفتن بر روی زمین کشیده میشد.

جنس رودامنی متناسب با رنگ و جنس مانتو و از پارچه طرحدار انتخاب میشد و رودامنی بصورت مثلثی از روی دامن کنار میرفت تا طرح دامن نیز دیده شود. این مانتوها به عنوان لباس رسمی در مهمانی ها پوشیده میشد.

در واقع این مانتو ها جایگزین کت و دامن هایی بود که در قرن هفده توسط خانم ها پوشیده میشد. اما مشکل بزرگی که این مدل از مانتوها داشت، این بود که راه رفتن با آنها مشکل بود چون چین و پف زیادی داشتند و به دلیل استفاده از پارچه زیاد، وزن سنگینی نیز داشتند.

در اواخر قرن هجدهم میلادی، نوع پوشش در اروپا دچار تغییر و تحولات زیادی شد و مانتو به عنوان لباس متداول در مکان های رسمی پذیرفته شد. و نوعی از این مانتوها به عنوان لباس رسمی در دادگاه ها مورد استفاده قرار گرفت.

تاریخچه صنعت مانتودوزی در جهان

در گذشته حرفه مانتودوزی نیاز به مهارت خاصی داشت و هر کسی از عهده آن برنمی آمد. دختران جوان نمی توانستند این حرفه را براحتی از مادران خود بیاموزند و مانتودوزی یک حرفه تخصصی محسوب میشد.

مانتوها از پارچه های بسیار گران قیمت دوخته می شدند و به کسانی که در دوختن لباس زنانه مخصوصا مانتو مهارت داشتند، زنانه دوز گفته میشد.

به مرور زمان تحولات چشم گیری در صنعت مد و لباس اروپا رخ داد و پوشیدن مانتو در اروپا به دست فراموشی سپرده شد. البته امروزه ردپایی از آن را در لباس های جدید می توان پیدا کرد.

تاریخچه مانتو در ایران

مانتو در ایران بعد از انقلاب اسلامی در سال 57 ، به عنوان پوشش رایج خانم ها قرار گرفت. تا قبل از انقلاب خانم های ایرانی از چادرهای رنگی و مشکی برای پوشش خود استفاده می کردند و یا حجاب خاصی نداشتند.

مانتو در دهه 60 و 70

دهه های 60 و 70 شمسی را می توان به عنوان بدترین سال های مد مانتو در ایران نام برد. مانتوهایی که در این دوران تولید می شدند، بسیار گشاد و حتی فراتر از اورسایز بودند.

برای دوخت این مانتوها با اپل های بزرگ، بیشتر از پارچه های تیره رنگ استفاده میشد. روشن ترین رنگ در مانتوهای این دوره، رنگ کرمی یا خاکی و از این طیف رنگها بود

مانتوها در دهه 70

در اوایل دهه 70، مانتوهای خفاشی وارد بازار ایران شدند. این مانتوها شباهت زیادی به مدل های پانچو و شنلی که امروزه تولید می شوند، داشتند.

در ابتدا مانتوهای خفاشی توسط قشر مرفه و یا هنرمندان و افراد مشهور پوشیده می شد و به عنوان مانتوی متداول برای استفاده در بین مردم نبود و در واقع نوعی مانتوی مجلسی به حساب می آمد..

به تدریج که به اواخر دهه 70 نزدیک می شدیم، مانتوها کوتاه تر و جمع و جورتر می شد. البته در مقایسه با مانتوهای کوتاه امروزی، نمی توان مانتوهای کوتاه دهه 70 را آنقدرها هم کوتاه به شمار آورد. فقط کمی قد مانتوها کوتاه تر شده و گاهی تا زانو می رسید.

دهه 80 و تغییر و تحول در صنعت مانتوی ایران

در اواخر این دهه شاهد تولید و فروش مانتوهایی در رنگ های متنوع و شاد بودیم. تولید این مانتوهای رنگی تحولی بسیار بزرگ در صنعت مانتو در ایران محسوب می شد.

به تدریج مدل مانتوها به سمتی میرفت که هر چه مانتوها تنگ تر می شد، به مد روز نزدیک تر می شد.

بطوریکه در اوایل دهه 80 درگیری جدی بین مخالفان و موافقان این مانتوها در جامعه بوجود آمد. در فصل های گرم برای تولید این مانتوهای چسبان از پارچه های نازک تر و بدن نماتری استفاده می شد.

در اوایل دهه 80 بود که مانتوی لیزری نیز وارد بازار شد و با استقبال بسیار خوبی مواجه شد. پارچه مانتوهای لیزری شبیه پارچه جین بود و رگه هایی از طلایی در بین بافت پارچه دیده می شد. قد این مانتوها نه زیاد بلند و نه زیاد کوتاه بود و مانتوهای مناسبی برای استفاده در هر مکانی بودند.

سال های میانی دهه 80 اوج فروش مانتوهای تنگ و کوتاه بود. مانتوهایی که اکثرا آستین های کوتاهی داشتند. مانتوهای بلند هم در این دوران آستین های کوتاهی داشتند.

یکی دیگر از مدل های مانتو در این دهه، مانتوهای بلندی بود که قسمت پایین آنها حالت دامن بود و آستین مانتو نیز کوتاه بود. مدل های کشی را نیز جزو ترندهای دهه 80 می توان نام برد.

مانتوهای کشی تولید شده در این دهه، زیاد تنگ نبودند و در رنگ های متنوع تولید می شدند.

تحولات صنعت مانتو در ایران در سال های اخیر

با نزدیک شدن به دوره های اخیر و از سال های 90 به بعد، مانتوها شکل راحت تری به خود گرفت. مانتوهای بلند بدون دکمه یا به اصطلاح "جلوباز" جای مانتوهای جذب و کشی را گرفت و خانم ها ترجیح می دهند از مدل های آزادتری مخصوصا در فصول گرم استفاده کنند.

امروزه استفاده از مانتوها و لباس های اورسایز در همه جای دنیا کاری مطابق با مد و استایلینگ محسوب می شود. طراحان ایرانی نیز با الهام از طراحان مطرح دنیا، مانتوهایی مطابق با مدل های روز دنیا طراحی می کنند.

 

استفاده از پارچه های متنوع و گران قیمت و طراحی های بسیار خاص و بی نظیر، اتفاقی است که در هیچ دوره ای از تاریخ صنعت مانتو بعد از انقلاب تکرار نشده بود.

ما در این مقاله سعی کردیم شرح مختصری از تاریخچه مانتو را در جهان و در کشور خودمان ایران به شما همراهان عزیز مانتو سنتر ارائه دهیم. تحولات فرهنگی و اجتماعی و تاثیر آن بر صنعت مد و لباس، موضوعی است که طراحان جوان و تولیدکنندگان، همواره باید مدنظر داشته باشند.

برای پایداری یک برند و موفقیت آن، رعایت سازگاری لباس های طراحی شده با فرهنگ هر جامعه ای می تواند مهم ترین نکته باشد. امیدواریم مقاله "تاریخچه مانتو در جهان" مورد پسند شما عزیزان قرار گرفته باشد.